Thinking unique

 

Part 1 A man is speaking on the phone. He is nervous. On the other end of the phone is a lady. He wants to ask her if she loves him. But he hesitates. How will she react? What will she think? Does she love him too? They have been speaking to each other for a few weeks. And they have grown extremely close. He asks. She says yes. Everything seems perfect. Until there was a problem – a medical emergency. She told him she wouldn’t be able to talk to him for some time; that she would be busy taking care of a family member. Also, she needed some money – for the medical bills. Part II About 20 years ago, cybercafes were the rage. The internet was new. Computers were new – and expensive. Many people turned to cybercafes to surf the internet. Every area had one or two cybercafes. In the city of Lagos, Nigeria, the number of cybercafes was much higher than in other similar cities. The number of people inside was higher too. Eager people would queue to get inside and use the computers. Young boys were browsing the internet and spending time in chat rooms. One of the most common chat rooms back then was Yahoo. These young boys who spent their days in the cybercafes came to be known as Yahoo boys. Most of the Yahoo boys were in chat rooms trying to strike up a conversation with other men – while they pretended to be women. Their target? American men. Because they have money. It would start with a casual conversation about something absolutely random. Their aim was to talk to the men regularly – to develop a relationship. Obviously, a lot of men were not interested in talking to strangers. But some men were lonely. They fell for it. From the online chat rooms, some would exchange phone numbers. Then they would talk on the phone. Many Yahoo boys had mastered the art of changing their voice. Over the phone, they sounded like women. The conversation would continue for some weeks. The Yahoo boy continued talking till he felt the relationship had enough trust. Then, he would ask the man on the other side of the phone for money. Why? An ‘emergency’ of some kind. Once the money was sent, the Yahoo boy would stop calling the man. This is a classic romance scam. Use fake pictures and images to fool someone into believing they are real women. Develop a close relationship with them. And then, find a way to get money from them. This is only one kind of scam. There are many other scams using emails, fake advertisements, phone calls, etc. Over the years, ‘Yahoo boy’ has become a relatively sizable industry in parts of Nigeria. Part 1 of this write-up is a fictional demonstration. Many young boys aspire to become Yahoo boys. To them, it seems like a path to riches. A lot of them are college-going boys who skip college – to be able to scam. The successful scammers are able to bribe the professors. Over the last 20 years, some things have evolved. Cyber cafes have reduced as the internet, smartphones, and computers have gotten cheaper. But the appeal of the Yahoo boys' career has not dipped. Newer methods and ways have been adopted. They have become even more sophisticated. Some argue the problem has only grown bigger. Songs are dedicated to Yahoo boys and the scamming profession. It is glorified and praised by parts of the society. An entire industry that supports the Yahoo boys has become stronger too – firms that help move money, set up shell companies, provide safe space from police, etc. Some Yahoo boys even believe in using witches and dark arts to bring good luck to their scams. Shamans or witches give them small items to keep in their mouths when calling. They carry out rituals and spells. Some scammers believe that witches and shamans are crucial in their operations. Scams It sounds stupid. And it really is just that – stupid. But some people still fall for these scams. Advance Fee: A person looking for a loan might be be fooled into believing that they are talking to a bank or lender. The scammer will ask such a person to pay a ‘processing fee’. After receiving the processing fee, the scammer will vanish. This is one of the most common kinds of scams: scammers offer a reward but want an ‘advance’ or ‘processing fee’ first. This is called an advance fee scam. There are many variations of this. A scammer may ask for an advance for loans, lottery prizes, jobs, paid holidays, gift hamper, etc. Jobs: Not having a source of income is a particularly bad place for any person. Scammers target such people because of the same reason they target lonely people in romance scams – they are more vulnerable. Impersonation: Impersonation is fast becoming a more widespread menace. People calling (or messaging) – and pretending to be from a bank or some other source that you deal with. Worse, in this age of AI, voice cloning is a new kind of scam altogether. That is still very high tech. It is much easier to make a convincing website and app – of banks, investment platforms, Aadhaar portal, income tax portal, UPI apps, etc. A link to these websites or apps is shared. And people enter sensitive details like user ID, password, PIN, Aadhaar, etc. Stay Alert Not all scams come from Nigeria. Almost all places in the world have scammers. With India’s smartphone and internet connectivity improving to excellent levels, we are already seeing scams centered around India. Nowadays, some scammers make use of UPI apps for fooling people. Coming across scams and scammers are an unavoidable part of our internet life. The only way to deal with them is to be alert. Don’t open unknown and suspicious links. Check who you are paying. Verify if the source is original. And always be careful about offers. It is a common saying – if it sounds too good to be true, it probably is. Courtesy :  Grow app

PEACE

 𝙋𝙚𝙖𝙘𝙚

𝘿𝙤𝙣'𝙩 𝙖𝙘𝙘𝙚𝙥𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙥𝙖𝙩𝙝 𝙤𝙛 𝙬𝙖𝙧... 𝘼𝙘𝙘𝙚𝙥𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙥𝙖𝙩𝙝 𝙤𝙛 𝙥𝙚𝙖𝙘𝙚.... 𝙒𝙝𝙞𝙘𝙝 𝙞𝙨 𝙩𝙝𝙚 𝙗𝙚𝙨𝙩 𝙥𝙖𝙩𝙝 𝙤𝙛 𝙡𝙞𝙛𝙚 𝙬𝙝𝙚𝙧𝙚 𝙬𝙚 𝙡𝙞𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙛𝙚𝙖𝙧 𝙖𝙣𝙙 𝙗𝙪𝙧𝙙𝙚𝙣. 

𝘿𝙤 𝙢𝙚𝙙𝙞𝙩𝙖𝙩𝙞𝙤𝙣 𝙧𝙚𝙜𝙪𝙡𝙖𝙧 𝙛𝙤𝙧 𝙩𝙚𝙣 𝙢𝙞𝙣𝙪𝙩𝙚𝙨 𝙚𝙖𝙧𝙡𝙮 𝙞𝙣 𝙩𝙝𝙚 𝙢𝙤𝙧𝙣𝙞𝙣𝙜 𝙖𝙣𝙙 𝙚𝙫𝙚𝙣𝙞𝙣𝙜🙏. 

𝙄𝙩'𝙨 𝙗𝙚𝙘𝙤𝙢𝙚 𝙩𝙝𝙚 𝙣𝙚𝙬 𝙗𝙚𝙜𝙞𝙣𝙣𝙞𝙣𝙜 𝙤𝙛 𝙣𝙚𝙬 𝙢𝙚𝙢𝙤𝙧𝙞𝙯𝙞𝙣𝙜 𝙖𝙣𝙙 𝙨𝙩𝙧𝙚𝙨𝙨 𝙛𝙧𝙚𝙚 𝙘𝙖𝙥𝙖𝙗𝙞𝙡𝙞𝙩𝙞𝙚𝙨 𝙩𝙤 𝙞𝙢𝙥𝙧𝙤𝙫𝙚 𝙤𝙬𝙣 𝙨𝙪𝙗- 𝙘𝙤𝙣𝙘𝙞𝙤𝙪𝙨 𝙢𝙞𝙣𝙙. 

संयम ठेवा, सामाजिक आरोग्य राखा , जातीयवाद दूर ठेवा!!!

 

"युद्धात आणि प्रेमात सर्व काही क्षम्य असतं", अस विधान करताना आपण सर्व पाहतो आणि ऐकतो. भारतीय हिंदू धर्मव्यवस्था जरी चातुर्वर्ण व्यवस्थेवर अवलंबून असली तरीही ही व्यवस्था बारा बलुतेदार आणि अठरा अलुतेदार यावर अवलंबून होती. पूर्वीपासूनच या धर्म व्यवस्थेला जाती व्यवस्थेची कीड लागलेली आहे. जगामध्ये इतर धर्माकडे पाहत असताना प्रत्येकाला आपल्या धर्माचा अभिमान आहे. प्रत्येक धर्मातील एक व्यक्ती ही त्या धर्माची व्यक्ती असते. परंतु आपली धर्म व्यवस्था ही हिंदू धर्मातील व्यक्ती हिंदू म्हणून पाहिली जात नाही आश्चर्य वाटेल परंतु हे शाश्वत सत्य आहे!  कारण, हिंदू धर्मातील व्यक्ती  हिंदू व्यक्ती असली पाहिजे अर्थात तो कोणत्याही जातीतला असला , तर तो हिंदू आहे ना!  मग त्याची जात का पाहिली जाते? पूर्वी खेडे ही स्वयंपूर्ण होती . म्हणजेच सार्वभौम होती. सार्वभौमत्वासाठी जगातील व्यापारीकरण वाढले आणि साम्राज्यविस्तारासाठी शीतयुद्धापासून अनुयुद्धापर्यंत जगाने स्पर्धाही केली . त्याचे परिणाम मात्र मनुष्याचा संहार झाला.

औद्योगिकीकरणाच्या अगोदर खेडी ही सार्वभौम होती . गावातील सर्व  गरजा गावातच भागत असत,  ही व्यवस्था बारा बलुतेदार आणि अठरा अलुतेदार यांच्यावर अवलंबून  होत्या. 

प्राचीन काळापासून ते स्वातंत्र्यप्राप्तीच्या अगोदर पर्यंत, स्वतंत्र्यप्राप्तीनंतर काही वर्ष भारतामध्ये सर्व समाज गुण्यागोविंदाने राहत होता .  कोणाला मनापासून कसलीही अडचण नव्हती. लोकशाहीचा खरा अर्थ हा लोकांसाठीचे शासन, जे लोकांच्या हितासाठी कार्य करेल असा आहे. कारण ते लोकांनी लोकांसाठी केलेले कार्य आहे. प्राचीन काळातील काही राजवटी सोडल्या तर  सर्व सुख समाधानच होते. 

भारताला स्वातंत्र्य मिळवून सुवर्ण महोत्सव ही साजरा केला . परंतु आजची परिस्थिती पाहता भारतामध्ये जातीयवाद कमी होण्याऐवजी तो तीव्र प्रमाणात वाढताना दिसून येतो . खास करून लोकसभा, विधानसभा ते ग्रामपंचायत पर्यंत जातीवादाची समीकरणे प्रत्येक वेळेला बदलताना दिसतात. प्रत्येक वेळेला नवीन रणनीती आखली जाते किंबहुना राजकीय पक्ष आणि राजकारणी त्यामध्ये यशस्वी होतात . परंतु आजची महाराष्ट्राची परिस्थिती किंबहुना देशाची दशा सारखी झाली आहे. खरंतर या गोष्टी लोकशाहीसाठी पोषक नाही आहेत . पण या गोष्टींना खतपाणी कुठून कसे मिळते? आणि त्याची अंमलबजावणी समाजामध्ये आपोआप होते , हे दुर्दैव समजावे लागेल. 

एवढी पार्श्वभूमी मांडण्या पाठीमागचा उद्देश हा होता की, बीड जिल्ह्यातील सध्याची राजकीय स्थिती समाज माध्यम आणि समाज माध्यमातून केल्या गेलेल्या अफवा याचा विचित्र परिणाम सर्वत्र पाहायला मिळतो . एकमेकांविषयीचे समज गैरसमज, सोशल मीडियावर केल्या जाणाऱ्या टीका टिप्पणी याचा परिणाम इतका भयंकर होताना दिसतो आहे की, त्यामुळे सामाजिक आरोग्य धोक्यात जाते की काय? अशी शंका मनात निर्माण होते. वास्तविक पाहता राजकारण येईल जाईल हा देश अबाधित राहील परंतु देशातील गृहयुद्ध हे देशाला परवडणारे नाही. ही वस्तुस्थिती असताना देखील समाज कोणत्या मुद्द्यांनी केव्हा ? कसा? आणि कधी भरकटेल ? हे निवडणुका आल्यानंतरच का होत? आणि एवढा जातिवाद कसा माणसाच्या मनात येतो ? हा यक्षप्रश्न माणसाच्या मनात सतत सलतो. 

बीड जिल्ह्याच्या राजकीय पटलावर खासदार निवडणुकीसाठी कोणीतरी येणार. कोणीतरी पडणार हे शाश्वत सत्य आहे. दोन्ही उमेदवार निवडून येऊ शकत नाही!  ही वस्तुस्थिती आहे . राजकारण येईल आणि जाईल , कोणाचा विजय होतो - कोणाचा पराभव होतो . हा जरी आपल्या अस्मितेचा प्रश्न असला, पण..जीवन जगण्यासाठी जातीय समीकरणाच्या पुढे जाऊ आपले हितसंबंध जोपासवे लागतात आणि अडचणीच्या काळामध्ये आपण गावातली माणसं शहरातील माणसं एकमेकांच्या गरजा भागवतो.  एकमेकांच्या सुखदुःखामध्ये सहभागी देखील होतो. अशी प्रांजल भावना सर्वांचे  मनात असते. पाच वर्षातून एकदा असे कोणते संकट प्रत्येक जातीवर येते की, त्यामुळे प्रत्येकांच्या अस्मिता धोक्यात येते की काय ? असं वाटू लागतं. भ्रमक कल्पना समाजामध्ये पेरल्या जातात . विशिष्ट ठिकाणी कोणता तरी समूह कोणत्या तरी विशिष्ट जातीच्या विरोधात बोलतो आणि त्याचे पडसाद जिल्हा ते राज्यभर उमटतात असं व्हायला नको . 

समाजातील प्रत्येक घटकाला एक नम्र विनंती असेल, कोणीही कोणाच्या जाती विरोधात किंवा नेतृत्व विरोधात सोशल मीडियाच्या माध्यमातून अथवा समाजासाठी घातक असणाऱ्या रेकॉर्डिंग असतील किंवा व्हिडिओ असतील व्हायरल करू नये. एवढी जरी सर्वांनी भूमिका स्वीकारली ना तरीही समाजातील एकमेकांविषयी जे घटक आज वेगळ्या पद्धतीने वागत आहेत ते वागताना दिसणार नाहीत. 

आजही स्वतःचे आत्मपरीक्षण करा,आज एवढा विरोध करूनही, एखाद्याच्या जर दुःख वाट्याला आले , तर दयाही आपल्यालाच येणार आहे . नाईलाजाने का होईना आपली मन आपल्या बांधवांशी जुळले जाणार आहेत .  एकमेकाविषयी एवढी अनादराची भावना का ? चला एक होऊया राजकारण संपले. सामाजिक सलोखा राखूया . बीड जिल्ह्यातील बंधू भाव पुन्हा एकदा सक्रिय करून महाराष्ट्रात आदर्श  घडवूया.  ताई, भाऊ, दादा ,अण्णा , भैय्या ,काकी- काका ही सर्व आपलीच आहे . कोणीही  इथून पुढे सामाजिक आरोग्यासाठी कोणाच्या विरोधात वाईट भूमिका ,टीकाटिप्पणी करू नये . जाती अंतच्या लढाईसाठी सज्ज होऊया   . "भारत माझा देश आहे , सारे भारतीय माझे बांधव आहेत"  ही प्रतिज्ञा सार्थ ठरवूया.

जनतेची भाषा 'लोकाशा'

 जनतेची मनातील 'आशा', 'लोकाशा'!!!

लोकशाहीचा चौथा आधारस्तंभ म्हणजे पत्रकारिता! कायदेमंडळ कार्यकारी मंडळ आणि न्याय मंडळ या तीन आधारस्तंभाला जेवढे महत्त्व लोकशाहीमध्ये आहे, तितक्याच प्रमाणात पत्रकारिता हा लोकशाहीचा अविभाज्य घटक आहे. संसदीय लोकशाही पद्धतीमध्ये देशांमधील होणाऱ्या घडामोडी आणि त्यात भासणारी कमतरता या विरोधात जनतेच्या वतीने आवाज उठवणारी यंत्रणा. लोक भावनेबरोबरच देश हित , राज्य हित, आणि पटरी वरून बाजूला घसरणाऱ्या गाडीला पटरीवर आणण्याचा प्रयत्न , ही पत्रकारिता करत असते किंबहुना त्यामध्ये त्यांना यशही येते. कधी कधी मात्र मोठ्या प्रमाणात आवाज उठवावा लागतो हा आवाज म्हणजे, पत्रकारिता होय.

निर्भीड निरपेक्षता जोपासणारी बीड जिल्ह्यातील एकमेव पत्रितकारिता दैनिक लोकाशाच्या रूपाने नावारूपाला आली. देशपातळीपासून ते बीड जिल्ह्यापर्यंत सर्व स्तरातील बातम्यांचा अग्रलेख असो की सामान्य बातमी असो ती पोट तिडकीने मांडण्याचा आणि ती जनसामान्यांच्या पर्यंत पोहोचवण्याचा प्रयत्न दैनिक लोकाशाचा असतो. कोणत्याही एका राजकीय पक्षाची भूमिका न  स्वीकारता सर्वसमावेशक भूमिका स्वीकारून जिल्हास्तरावरील  मराठवाडा स्तरावरील किंवा महाराष्ट्र स्तरावरील बातम्यांना अचूकपणे मांडून " बहुजन हिताय बहुजन सुखाय"  अशी भूमिका घेणाऱ्या वर्तमानपत्राचा ठसा हा आगळावेगळा ठरतो.

"ऐसी वाणी बोलिए मन का आप खोए,

औरन को शीतल करे,

 आपहुं शीतल होए"

वरील कबीरच्या दोह्यातून आपल्याला अशी प्रतीत होते - 'अशी वाणी असली पाहिजे की, ज्या वाणीने इतरांना तर आनंद मिळतोच आणि स्वतःलाही आनंद मिळतो'. लोकपत्रकारिता मध्ये लोकाशाचे सुद्धा असेच सगळे वेगळे स्थान निर्माण झाले आहे. लोकाशावरी अग्रलेख असो किंवा संपादकीय पानावरील लेख, ही सर्व साधारणपणे सामान्य माणूस आणि शेतकरी वर्गावर आधारित असतात. त्याचबरोबर उद्योग क्षेत्रातील विविध नामांकित व्यक्तिरेखा ते निर्माण होणाऱ्या समस्या वर आधारित असतात. त्यामुळे जनसामान्याला एक आवाज निर्माण झाला आहे. ज्या आवाजामुळे सामाजिक समस्या शासन दरबारी  मांडल्या जातात. त्याची दखल शासनाकडून  घेतलेली अनेक उदाहरणे आपल्याला देता येतील. लोकाशाची भाषा ही खरोखरच जनसामान्याची भाषा म्हणून उदयास येत आहे. प्रत्येकाच्या मनातील अनेक गुपित लोकाशाच्या माध्यमातून शासन दरबारी प्रकट होताना दिसत आहेत. त्यामुळे हा आवाज लोक आवाज बनत आहे. ही वस्तुस्थिती नाकारणे अशक्य आहे.

लोक मनातील बुलंद आवाज, जनसामान्यातील समस्यांचा लेखाजोखा, त्याचबरोबर मानवी मनाच्या अंतर्पटलातील घुसमट, लोक चळवळीच्या माध्यमातून वर्तमानपत्रात प्रसिद्ध करून त्याला वाचा फोडण्याचे काम, आजचे निर्भीड निष्पक्ष वर्तमानपत्र दैनिक लोकाशा करत आहे. याचा सार्थ अभिमान वाटतो. आज एक तप पूर्ण करून दुसरे अर्ध तप पूर्णत्वास जात असताना  आत्यानंद होतो . भविष्याची आधुनिक नांदी ठरताना दिसते. दैनिक लोकाशाच्या पुढील वाटचालीस मनःपूर्वक हार्दिक शुभेच्छा!!! 

डोंगरदिवे राहुल रामकिसन

श्री निगमानंद माध्यमिक व उच्च माध्यमिक विद्यालय, 

निमगाव (मच्छिंद्रनाथ गड) तालुका शिरूर जिल्हा बीड.